Geçmişten Gelen Saras

Size bir soru! Geriye dönüp bakar mısınız? Daha da spesifik hale dönüştürdüm bile. Hayatınızda “ben neler yaptım ya da yap(a)madım” gibi delice sorulara cevap aramak için hiç geriye dönüp bakar mısınız? Evet, 2019’un son haftası ile beraber yeni yılın ilk günlerinde de geriye dönüp baktım. Esasında uzun süredir yapmamışım. Ve dedim ki, tebrikler sana kızım! Aslında her şey için. Hata da yatım, iyi ki de! Başardıklarım, kattıklarım, kaybettiklerim de lakin sonunda benim!
Ve dedim ki, bundan beş yıl öncesine kadar böyle yazmıyordun ki daha da ileriye gittim… Dört yüze yakın sayıya göz ucuyla bile bakmıyordum. Ve dedim ki, hoş geldin yeni yıl, yeni bir ana tema, yeni bir ilham veren…

Kafamda 2020’nin ilk yazısı için sayısız konu başlığı punto değiştirdi. Ve dedim ki hayatının büyük bir bölümünü ayırdığın basketbolda, nadir de olsa geriye dönüp bakan bir isme neden altını çizerek yer vermiyorsun? Bu cümleleri kurarken, bir cümle takıldı aklıma. Ocak-2020 Socrates ilk giriş cümlesi, şöyleki; “iyimserlik nedir? diye sordu Cacambo. Her şey kötü gittiğinde her şeyin iyi gittiğini savunma tutkusudur, dedi Candide Voltaire.” Sarunas Jasikevicius, hemen hemen son zamanlarda sıklıkla, hayatımın da bir kısmında karşıma çıktı Saras. Onun doğuş hikayesi de sıradan olmayacaktı elbette.

1975 yılında Sovyetler Birliği Hentbol Milli takımının yıldızı Rita Jasikevicius’un, kendi evinde oynadığı Avrupa Şampiyonasında Doğu Almanya’ya finalde kaybedip gümüş madalya kazanması akabind bir sonraki sene Montreal’de yapılacak Yaz Olimpiyat Oyunlarında altın madalya kazanmak için gerekli motivasyon iyice katlanıyor.
Rita ise zor bir tercihin kapısındadır. Hamile olduğunu öğreniyor ve Olimpiyat altın madalyası ihtimalini bir kenara itip “o madalyayı bir gün bana çocuğum getirecek” diyerek doğurmaya karar veriyor. O zaman bu kararlar o kadar kolay alınmıyor. Yokluk ve zorluklar bel bükerken, tek kurtulma yolu bu başarılardan geçiyor.

Hayatını değiştirecek ilk adımı basketbol ve liseyi Amerika Birleşik Devletlerinde devam ettirme şansını yakaladığında alıyor. Bu Saras için Amerikan rüyasının başlaması anlamına geliyor. O lisenin birinci yıldızı olmamasına rağmen üniversitelerden burs alabilecek bir performans ortaya koyup, rüya Maryland ve ACC ligi olarak devam etmeyi başarıyor.

Objektifinin daha da netleşmesine bir anlamda yardımcı oluyor. Ne yeteri kadar hızlı ne yeteri kadar güçlü ne de yeteri kadar çabuk olmadığını kabullenmek zorundaydı. Artık hayatını basketbol üzerinden kazanmak zorunda ve buna bir yerden başlayabilmek için Litvanya’ya geri dönüyor. Küçüklüğünden beri büyük bir Zalgiris Kaunas hayranı olsa da Avrupa’ya döndüğünde teklif ona Rytas ekibinden geliyor.

Küçüklüğünden beri hep hayalini kurduğu, basketbolun da etkisiyle aşık olduğu şehir olan Barcelona ona transfer teklif edince, bir saniye bile düşünmeden Barcelona’ya imzayı attı.

O yaz Olimpiyat Oyunlarında milli takım formasını giyen Saras efsanevi bir ABD maçı oynuyor. Gary Payton, Kevin Garnett, Vince Carter ve Michael Jordan’dan sonra Saras’ın en favori oyuncusu olan ABD takımına karşı yarı final maçına çıkıp, maçın sonlarında maçı kazandıracak atışı da Saras’ın eline gelse de bu şansı değerlendiremeyip final yerine üçüncülük maçına Avustralya karşısına çıkıyorlar. Bu maç ile bronz madalyayı kazanıp annesinin beklediği madalyayı eve götürmenin mutluluğunu yaşıyor.

Hayatının çoğunu Avrupa basketboluna emanet etti ki bence bu durumdan son derece memnun! Bir o kadar da onu izleyenler de… Şöyle bir geriye dönüp bakmak ister insan. Bu denli çekişmeli, mücadele dolu, başarısızlıktan başarılara doğru grafik çizmiş Jasikevicius.

2020’ye yeni başlamışken, belki biraz feyz almak ya da geriye dönüp bakanların haleti ruhiyesinden anlayabilmek adına Saras’a selam olsun demek istedim.