Nasıl mahalle futbolu amatör olarak nitelendiriyorlarsa sokak basketbolu için de aynı düşünceler hakim.
Sokak basketbolu tam anlamıyla adrenalin deposu. Hiç beklenmedik pozisyonda umduğumuz basketbol dışında "şov" anlamında görsel bütünlük sağlıyor. Amatörlükten çok akrobatik basketlerle göz kamaştırıyor.
Hatırlıyorum da izlemek için gittiğim bir park vardı. Yemyeşil, görkemli ağaçların arasında gizlenmiş basketbol sahası. Bol tişört ve bol şort konseptine uyumlu kıyafetlerle oynayan yaş aralığı 15-35 arası kızlı-erkekli basketbola gönül vermiş oyuncularla renk buluyordu.
Rakibine fırsat vermeden hızlı el hareketleriyle ne zaman, nasıl oyun sergileyeceğini kestiremiyorsunuz. Sanki basketbolun gizli saklı kalmış cevherleri bir anda karşınızda beliriyor. Bu cevherlerin arasından bazı yıldızlar profesyonel lige geçişte yapıyor tabi ki de.
Sokak basketbolu deyince Nba yıldızlarının birçoğunu örnek verebiliriz. Aslında onlar için sokak basketbolu, parkeye adım atmadan önceki ısınma turları, smaçlar, akrobatik hareketlerle bezenmiş bir oyun. Parkede bu işin basketbolun kuralları ile profesyonel oyuna bakış açısı.
Kısaca sokak basketbolu sert zeminde ve açık havada herkesin özgürce stilini ortaya koyduğu yaşam biçimi haline geldi.
Toplam 4 kişiyle, 3 kişi sahada olacak şekilde tek potada ve de 5'er dakikalık 2 periyottan oluşan bir oyun.
Sokak basketbolunun belli kurallara ihtiyacı yoktur esasında, periyotta ya da kişi sayısı sınırlaması getirilmesi onun ruhuna zıt kalıyor.
Lakin yaklaşık 10 yıldır oldukça popüler olmasıyla FIBA bu duruma bir kaç rotüş yaptı.
İlk olarak adını (3x3) ve bazı kuralları üzerinde oynayarak değişikliklere gitti. Biraz amatör ruhu değişse de bu basketbolu dilediği gibi oynayanlar aldırış etmedi.
Bazen hiç farkında olmadan keşfedilmiş, kendinizi yeni takımınıza imza atarken bulabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.